“ಹಳದಿ–ಕೆಂಪಿನ ಹೊಳಪು, ಕನ್ನಡ ಮಾತೆಯ ಕೀರ್ತಿಪತಾಕೆಗೆ — 69ನೇ ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವವು ಕೇವಲ ನವೆಂಬರ್ 1ರ ಕನ್ನಡಿಗರ ಹಬ್ಬವಲ್ಲ; ನಾವು ನಂಬರ್ ಒನ್ ಕನ್ನಡಿಗರೆಂಬ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸಂಕೇತವಾಗಿದೆ.”
ಹಳದಿ–ಕೆಂಪಿನ ಈ ಬಣ್ಣಗಳ ಕಣ್ತುಂಬ ಹೊಳಪು ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ ಕನ್ನಡಿಗನ ಹೃದಯ ತಲ್ಲಣಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದು ಕೇವಲ ಧ್ವಜವಲ್ಲ — ಅದು ನಾಡಿನ ನಂಬಿಕೆ, ನುಡಿಯ ನಾದ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಸಂಕೇತ.ಪ್ರತಿ ನವೆಂಬರ್ 1ರಂದು ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲುವ ಕನ್ನಡಿಗನ ಮನದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ನಾದ ಮೊಳಗುತ್ತದೆ —“ಜಯ ಭಾರತ ಜನನಿಯ ತನಯ ಜಯ ಹೆ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾತೆ!”
ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯದ ಜನ್ಮಕಥೆ
1956ರ ನವೆಂಬರ್ 1 — ಇತಿಹಾಸದ ಅಮೂಲ್ಯ ದಿನ.ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಾನಂತರ, ರಾಜ್ಯಗಳನ್ನು ಭಾಷಾ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಪುನರ್‍ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಯಿತು. ಕನ್ನಡ ಮಾತನಾಡುವ ಪ್ರದೇಶಗಳು ಬಾಂಬೆ, ಮದ್ರಾಸ್, ಹೈದರಾಬಾದ್ ಹಾಗೂ ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯಗಳ ನಡುವೆ ಚದುರಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಕನ್ನಡಿಗರು ಒಂದೇ ಧ್ವಜದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕುವ ಕನಸು ಕಂಡರು.ಅಳಲು, ಹೋರಾಟ, ಹಂಬಲ, ಕಣ್ಣೀರು ಮತ್ತು ಕನಸು — ಇವೆಲ್ಲ ಸೇರಿ 1956ರ ನವೆಂಬರ್ 1ರಂದು “ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯ”ದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡನಾಡು ಏಕೀಕೃತವಾಯಿತು.
ಆದರೆ, ಆ ಹೆಸರು ರಾಜ್ಯದ ಸಂಪೂರ್ಣತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ, 1973ರಲ್ಲಿ ಜನಪರ ನಾಯಕ ದೇವರಾಜ ಅರಸು ಅವರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ “ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯ” ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ಬದಲಿಸಿ “ಕರ್ನಾಟಕ ರಾಜ್ಯ” ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲಾಯಿತು.
ಅದು ನಾಡಿನ ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಕ್ಷಣವಾಗಿತ್ತು — ಕನ್ನಡಿಗರ ಆತ್ಮಗರ್ವದ ನಾದ!
ಶೌರ್ಯ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ನೆಲ
ಕರ್ನಾಟಕ ಎಂದರೆ ಕಾವ್ಯ ಮತ್ತು ಶೌರ್ಯ ಎರಡರ ಸಂಯೋಜನೆ.ಇದು ಪಂಪ, ರನ್ನ, ಜನ್ನನ ಕಾವ್ಯದ ನೆಲ;ಇದು ರಾಣಿ ಚೆನ್ನಮ್ಮ, ಒನಕೆ ಓಬವ್ವ, ಸಂಗೊಳ್ಳಿ ರಾಯಣ್ಣನ ಧೈರ್ಯದ ನೆಲ.
ಹಂಪಿಯ ಕಲ್ಲುಗಳು ನಮ್ಮ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಹಾಡುತ್ತವೆ; ಬೇಳೂರು–ಹಳೇಬೀಡುಗಳ ಶಿಲ್ಪಗಳು ಕಾವ್ಯದ ಶಿಲ್ಪದಂತಿವೆ.ವಿಜಯನಗರ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಹೊಯ್ಸಳರ ಕಾಲದವರೆಗೂ, ಕರ್ನಾಟಕವು ಕಲೆ, ಕಾವ್ಯ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಅಪ್ರತಿಮ ಚಿನ್ನದ ಅಧ್ಯಾಯಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದೆ.
ಸಾಹಿತ್ಯ, ಕಲೆ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಕೀರ್ತಿ
ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯ ಕಾವ್ಯ ಪರಂಪರೆ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. “ಕವಿರಾಜಮಾರ್ಗ”, “ಪಂಪ ಭಾರತ”, “ಶ್ರೀಕೃಷ್ಣ ದೇವರಾಯರ ಅಮೃತ ಸೊಮ”, “ಕುವೆಂಪುವರ ರಾಮಾಯಣದರ್ಶನ” — ಇವು ಕನ್ನಡದ ವೈಭವದ ಶಿಖರಗಳು.ಕುವೆಂಪು, ಬೇಂದ್ರೆ, ಗೋಕಾಕ್, ಪೂಟಿನ, ಈ ಮಹನೀಯರು ಕನ್ನಡದ ನಾಡು ಮತ್ತು ನುಡಿಗೆ ಹೊಸ ಪ್ರಾಣ ತುಂಬಿದರು.
ವಿಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಸರ್ ಎಂ. ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯ, ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಪುರಂದರ ದಾಸ, ಚಿತ್ರಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೆ. ಕಮಲೇಶ್, ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಗಿರೀಶ್ ಕರ್ಣಾಡ್ – ಎಲ್ಲರೂ ಕರ್ನಾಟಕದ ಕೀರ್ತಿಯ ಬೆಳಕುಗಳೇ.
ಡಾ. ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್ ಅವರ ಧ್ವನಿ ಕನ್ನಡಿಗರ ಆತ್ಮದ ನಾದವಾಯಿತು. ಕೃಷಿ, ಕೈಗಾರಿಕೆ ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ವೈಭವ ಕರ್ನಾಟಕ ನಾಡು ಪ್ರಕೃತಿಯ ಆಶೀರ್ವಾದ ಪಡೆದ ನೆಲ.ಮಲೆನಾಡಿನ ಮಳೆ, ಕರಾವಳಿಯ ಗಾಳಿ, ಹಸಿರು ಕಣಿವೆಗಳು, ಕಾಫಿಯ ಪರಿಮಳ – ಎಲ್ಲವೂ ಒಂದೇ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ!
ಬೆಳೆ, ಬೆಲೆ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿಯ ನೆಲವೆಂಬ ಹೆಸರು ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕಿದೆ.ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಮಾಹಿತಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಪ್ರಗತಿ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಹೆಮ್ಮೆಯಾಗಿದೆ.
ಹಳದಿ–ಕೆಂಪಿನ ಬಣ್ಣಗಳ ಅರ್ಥ
ನಮ್ಮ ಧ್ವಜದಲ್ಲಿರುವ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣ ಶಾಂತಿ, ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಬೆಳಕಿನ ಸಂಕೇತ;ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣ ಶೌರ್ಯ, ತ್ಯಾಗ ಮತ್ತು ಜೀವಶಕ್ತಿಯ ಸಂಕೇತ.ಈ ಎರಡೂ ಸೇರಿ ಕನ್ನಡಿಗನ ಮನಸ್ಸಿನ ಎರಡು ಮುಖಗಳು — ಕಾವ್ಯ ಮತ್ತು ಕರುಣೆ.ಪ್ರತಿ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವದಂದು ಈ ಧ್ವಜ ಎತ್ತಿ ಹಾರುವಾಗ, ಅದು ಕೇವಲ ಹಬ್ಬವಲ್ಲ — ಅದು ನಾಡಿನ ನಂಬಿಕೆಯ ಘೋಷಣೆ.
ಈ ಧ್ವಜದ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ನಾಡಿನ ಆತ್ಮ ಇದೆ, ಭಾಷೆಯ ಪ್ರಾಣ ಇದೆ, ಜನರ ಏಕತೆ ಇದೆ.
ಇಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯ ಕರ್ತವ್ಯ
ಇಂದಿನ ಯುವ ಪೀಳಿಗೆಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ದೊಡ್ಡದು.
ಕನ್ನಡದ ಹೆಮ್ಮೆ ಕೇವಲ ಹಬ್ಬದ ದಿನಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಬಾರದು. ನಮ್ಮ ಮಾತು, ಕೆಲಸ, ವಿದ್ಯೆ ಎಲ್ಲದಲ್ಲೂ ಕನ್ನಡದ ಸ್ಪಂದನೆ ಇರಬೇಕು.
ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಕಲಿಯಲಿ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ತಿಳಿಯಲಿ – ಆದರೆ ಕನ್ನಡದ ಗುರುತು ಮರೆಯಬಾರದು.
ಕನ್ನಡ ಉಳಿದರೆ ನಾಡು ಉಳಿಯುತ್ತದೆ; ನಾಡು ಉಳಿದರೆ ನಾವೇ ಉಳಿಯುತ್ತೇವೆ.
ಹಳದಿ–ಕೆಂಪಿನ ಹೊಳಪು ಕೇವಲ ಧ್ವಜದಲ್ಲಲ್ಲ – ಅದು ನಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯಬೇಕು.
ಕನ್ನಡ ಮಾತೆಯ ಕೀರ್ತಿ ಕೇವಲ ಗೀತೆಯಲ್ಲ – ಅದು ನಮ್ಮ ನಿತ್ಯ ನಡವಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಫಲಿಸಬೇಕು.ಕವಿಯ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಹೇಳಬೇಕಾದರೆ —“ಎದೆ ಎತ್ತಿ ನಿಲ್ಲು ಕನ್ನಡಿಗಾ, ನಿನ್ನ ನಾಡು ನಿನ್ನ ಮಾತು ನಿನ್ನ ಗೌರವ!”
ನಮ್ಮ ನಾಡು ಪ್ರಗತಿಪಥದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯಲಿ,
ಕನ್ನಡ ನುಡಿಯ ಕೀರ್ತಿ ವಿಶ್ವದ ಮೂಲೆಗೂ ಹರಡಲಿ,ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಕನ್ನಡಿಗನ ಮನದಲ್ಲಿ ಸದಾ ಮೊಳಗಲಿ —“ಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಮಾತೆ! ವಂದೇ ಕನ್ನಡಂ!”
ಲೇಖನ ಬರಹಗಾರರು
ಶಿಕ್ಷಕರು, ಪತ್ರಕರ್ತರು
ಮಂಜುನಾಥ ಶಿವಪ್ಪ ಲಮಾಣಿ